Ανταμώματα και καμώματα

Μεγάλη Εβδομάδα του 1991, σαν σήμερα, στην ενορία μου στην Ομόνοια, στον Ιερό Ναό των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης. Για όσους γνωρίζουν την περιοχή, είναι το κέντρο της Ελλάδας και της αμαρτίας και όχι απλά των Αθηνών. Μεγάλη Τρίτη βράδυ και λίγο πριν την έναρξη της ακολουθίας, είχει έρθει ένας χριστιανός να καταγγείλει για μια πολύ άσχημη πράξη εργαζόμενο στον Ιερό Ναό μας, που δυστυχώς ήταν αλήθεια. Με είχε προειδοποιήσει για το τι ακριβώς συνέβη, ο εν λόγω, περίμενα στην πόρτα του Ναού και συναντήθηκα με τ� �ν καταγγέλοντα, υποσχόμενος πως θα τιμωρηθεί ο εργαζόμενος σε εμάς, καθησυχάζοντάς τον, αφού είχα υποδυθεί τον Ιερατικώς Προϊστάμενο του Ναού.

Ο Ιερατικώς Προϊστάμενος του Ναού, μέχρι σήμερα, ο εκλεκτός και ευεργέτης μου π. Σεραφείμ Ρίβιος, γνωρίζοντας την αγάπη μου για το κουκούλι, καθώς θύμιαζα, με άφηνε την Μεγάλη Εβδομάδα να το φορώ, αν και μόλις διάκονος ... έφτασα στην βόρεια πόρτα του Ι. Ναού και αντίκρυσα μια κοπέλα, η οποία από την εξωτερική της εμφάνιση, αντιλαμβανόταν κανείς πως εργαζόταν στα παρακείμενα του Ναού μας «σπίτια».

διαβάστε την συνέχεια http://sophia-siglitiki.blogspot.gr/2013/04/blog-post_9492.html

Πηγή: http://www.eglimatikotita.gr/